Σ'Εκείνον..

Ίσως να ήτανε μια νύχτα σ'ενα όνειρο
όπου σε είδα για πρώτη μου φορά
από την νύχτα εκείνη με κρατάς για όμηρο
και δεν ξεφεύγω πια, αγάπη μου γλυκιά

Πέρασε χρόνος μα ακόμα υπάρχεις μέσα μου
κι ας έχεις φύγει πια,αγάπη μου γλυκιά
ποτέ σου δεν αισθάνθηκες τον πόνο μου
κι ούτε μου ζήτησες να μείνω στην σκλαβιά

Παράδεισος και κόλαση η φυλακή σου
Εισ'ένα όνειρο που χάθηκε με την αυγή
Ποτέ δεν μου δωσες λίγη από την σκέψη σου
ποτέ δεν μου δωσες αληθινό φιλί

Κι όμως εγώ επέλεξα να ζώ για σενα
Επιλογή μου για εσένα να πεθαίνω
Και η ανάγκη μου οι δυό να γίνουμ'ένα
Με κάνει ν'αναπνέω μόνο για να περιμένω

Πέρασαν μήνες και τ'όνειρο έγινε εφιάλτης
Εσύ είσαι ακόμα πιο μακριά και δεν με θυμάσαι
Όμως εγώ περπατώ ασταμάτητα,σαν υπνοβάτης
Σε ψάχνω παντού,γιατί κάπου πρέπει να'σαι

Δεν ήσουν όνειρο της νύχτας,ούτε όραμα
Είσαι η αλήθεια της ζωής μου η πικρή
Που η καρδιά μου σ'έκανε όνειρο το χάραμα
Να συντροφεύεις την ύπαρξη μου κάθε στιγμή

Ήσουν η ελπίδα μου για ένα ωραίο αύριο
Μα τόσα σήμερα την σβήνεις λίγο-λίγο
Όλο το είναι μου μοιάζει τόσο μακάβριο
και η ψυχή μου σβήνει μαζί σου,λίγο-λίγο..